Afgelopen zondag keek ik met een weemoedige blik naar de
regen buiten. Was net terug van Turkse Riviera en had al een mooi bruin
kleurtje gekregen L.
Op weeronline.nl kon ik een lichte
verbetering aan het einde van de week bespeuren, waarmee het einde van de Nederlandse
moesson in zicht kwam. Maar ja, maandagmorgen regende het ook nog fors.
Regenpak aan, overschoenen, ik was klaar voor op een bak water. Bij het opstappen op de fiets voelde ik iets
plats…de achterband. Aan de buitenband
was niks te zien. Had nog geen reserve binnenband gekocht, dat stond nog op
mijn lijstje. Maar ach, waarom een binnenband kopen, terwijl er zulke goede
banden op zitten.
Het draaide uit op het eerste woon werk ritje sinds 20
maanden. Het er eigenlijk best de pest in, te meer omdat het ondertussen op
hield met regenen en verder ook weinig nats meer heb gezien die dag. Thuisgekomen
direct de bandenlichters er maar eens bij gepakt. Hoe kan het dat…. Als snel bleek dat dit geen gewone lekke band
was. De halve binnenband was opgeruwd en er zaten verschillende potentiele
gaten in. Blijkbaar had er eentje de fiets eens flink door de bocht getrokken
zonder dat er al te veel lucht in de banden had gezeten. Het ruwe spoor op de binnenband was namelijk
veroorzaakt doordat de binnenband geplet is geweest tussen de velg en het
wegdek.
Trok er vervolgens op verschillende plaatsen met niet al te veel moeite
een serie gaten erin. Dat werd dus een
nieuwe. Ondertussen had ik meer zwart dan bruine handen gekregen. Was er nog
niet aan toegekomen de fiets van het vuil van de winter te ontdoen. Slechte
zaak, wordt de fiets niet beter van.
Sopje, doekje, borsteltje en een spuitbusje erbij gepakt en na een
uurtje blonk het beestje weer als van ouds. Schrok echter wel van de ketting, die was echt
vies.
Achteraf dacht ik heb ik nu pech of geluk gehad. Zaterdag
had ik de bandjes nog even op de juiste spanning gebracht. Kennelijk was die
verhoging genoeg om de poreuze band definitief aan het einde te brengen. Ik ga
daarom van het positieve uit, ik heb geluk gehad. Was niet graag halverwege de
rit plat komen te staan.
