In mijn vorige blog gaf ik al aan dat ik, op een gedeelte
van mijn woon-werk traject, de normale weg kies boven het fietspad. Het
fietspad is daar erg smal, op bepaalde plaatsen te bochtig en er fietsen vaak
groepjes met schoolgaande kinderen. Ook als ik daar op de racefiets langsrij ,
kies ik de normale weg. Ik ben hier niemand tot last, de weg is breed genoeg en
hinder hiermee de “gewone” fietser op het fietspad niet. Voor de snelheid die je
hebt met de e-bike en de racefiets vind ik het daarom veiliger om het fietspad
te mijden. In het donker is het al helemaal geen optie. Fout? Ja/Nee.
Ik woon in “stad”
waar het zomers overloopt van vakantiegangers. Het is een mooie bosrijke
omgeving en de laatste tien tot vijftien jaar zijn er veel fietspaden bij gekomen.
Op zich veilig, maar geldt dat ook voor de racefietser of de combi gewone
fietser en de racefietser? Je snelheid ligt al gauw hoger dan de
recreant/vakantieganger. Het is vaak zo dat het snelheidsverschil aanvoelt als
een brommer die op een fietser afkomt. Dit leidt nogal eens tot misbaar tussen
beide partijen. Hoewel mij dit niet zo vaak overkomt en ik de andere fietsers
met respect en enige voorzichtigheid nader, heb ik de laatste jaren besloten
mijn snelheid tot buiten de bebouwde kom aanmerkelijk terug te schroeven.
Alleen die dingen leggen ze ook ver buiten de bebouwde kom. Ik zou er daarom
voor pleiten om de racefietser niet altijd te verplichten om het fietspad te
moeten nemen.
In feite geldt dit ook, maar dan in minder mate, voor de
e-bike fietser. Het snelheidsverschil is groot. Grappig is nu dat je mensen met
een e-bike met dezelfde problemen ziet worstelen als met die met een racefiets.
Ik vraag me wel eens gekscherend af of de oudere e-bike bestuurder waarvoor ik
nu aan de kant moet, dezelfde zijn als die eerder aan de kant moesten voor mij
toen ik ze vroeger met de racefiets wilde passeren. Het begrip wat er toen soms
ontbrak, hebben ze nu andersom namelijk soms ook niet.
Maar goed, terug naar waar ik was gebleven. Ondanks dat op
het desbetreffende gedeelte van het woon-werk traject voor mij en mijn mede
weggebruikers, ik vind dat dit de veiligste optie is, bleek er vorige week toch
iemand mij, op een bijzondere manier, erop te willen wijzen dat ik niet op deze
normale weg thuis hoorde. Iedere morgen kom je in feite dezelfde weggebruikers
tegen/achterop. Zo ook een bestuurder van een groene Opel. De man nam strak de
linkerzijde van de weg, een meter uit de
rechterkant en kwam vervolgens recht op me af. Heerlijk onbehagelijk gevoel
geeft dat, “Wanneer trekt hij het stuur bij? ”, vraag je je af. Paar meter
voordat het echt gevaarlijk werd, kwam z’n verstand terug en besloot hij naar
rechts te gaan. Kon me niet bedwingen om met wat nette armbeweging hem
duidelijk te maken dat ik dit niet zo prettig vond. Wie was hij om voor
rechtertje te spelen. Ik ben hem totaal niet tot last.
